آموزشی

کوپلینگ میلگرد (Coupling)

کوپلینگ میلگرد (Coupling)

 

انواع کوپلر جهت اتصال میلگرد

کوپلرها که در واقع واسطه اتصال میلگردها هستند، انواع مختلفی دارند. پراستفاده‌ترین انواع کوپلرها شامل موارد زیر می‌شوند:

کوپلر استاندارد

کوپلر استاندارد برای اتصال میلگردهای با سایز یکسان کاربرد دارد. در این نوع کوپلینگ میلگرد، یک سر آرماتور باید قابلیت چرخش داشته باشد.کوپلر استاندارد می‌تواند در تمامی بخش‌های یک سازه و بدون اینکه محدودیتی وجود داشته باشد، مورد استفاده قرار گیرد.

کوپلر تبدیل

این نوع کوپلینگ میلگرد زمانی کاربرد دارد که بخواهید میلگردهایی با قطرهای متفاوت را به هم متصل کنید. مثلا ممکن است در جایی از سازه نیاز باشد تا قطر میلگرد تغییر کند و کمتر یا بیشتر شود، در این موارد از کوپلر تبدیل استفاده می‌شود.

کوپلر پیچی

کوپلر پیچی برخلاف سایر انواعی که تا به‌حال ذکر شد، نیاز به رزوه کردن میلگرد ندارد. در این نوع وصله مکانیکی میلگرد، انتهای میلگرد با استفاده از پیچ‌هایی که بر روی کوپلر تعبیه شده است، محکم و فیکس می‌شوند.

کوپلر انتهایی

این نوع کوپلر به عنوان جایگزینی برای خم انتهایی آرماتور در پی، شمع و انتهای ستون‌ها کاربرد دارد.

کوپلر جوشی

کوپلر جوشی امکان اتصال قطعات بتنی را به سازه فلزی فراهم می‌کند. به این خاطر که میلگردهای آرماتور اغلب از نوع A3 بوده و قابلیت جوشکاری خوبی ندارد، برای برقراری اتصال بین این نوع میلگرد و یک صفحه فلزی، از کوپلر جوشی استفاده می‌شود.

نحوه استفاده از این نوع کوپلر به این صورت است که یک سر آرماتور که رزوه شده است، به این کوپلر پیچ می‌شود و سپس کوپلر به عنوان یک واسط بین میلگرد و صفحه فلزی عمل کرده و به صفحه فلزی جوش داده می‌شود.

نکات مورد توجه در کوپلینگ میلگرد

اجرای کوپلینگ میلگرد به دلیل اینکه تنش‌های وارده به ساختمان بسیار زیاد است، اهمیت بسیار بالایی دارد. به همین دلیل اتصال میلگردها با استفاده از این روش، حتما باید زیر نظر مهندسین و با انجام برخی محاسبات، صورت گیرد.

مهندسین علاوه بر محاسبه میلگرد مورد نیاز ساختمان، مشخص می‌کنند که اتصال میلگردها در کجا برقرار شود و از چه نوع اتصالی استفاده شود تا در ناحیه کوپلینگ و در اثر وارد آمدن تنش‌های مختلف، شکست صورت نگیرد.

در حالت کلی باید گفت بهتر است کوپلر در جایی قرار گیرد که مقدار تنش کمتری به آن وارد می‌شود. چرا که همین نقطه اتصال خود به عنوان یک محل تمرکز تنش محسوب می‌شود. و اگر تنش‌ها در این منطقه زیاد باشد، ممکن است شکست صورت گیرد.

 

 

تحریریه همساز

مطالعه در:

15 دقیقه

تاریخ انتشار:

چهار شنبه 24 مرداد 1403

اشتراک گزاری